Nauka angielskiego powinna być dla dziecka przygodą. Musi kojarzyć się z przyjemnością i zabawą. Najlepszy efekt przynosi wtedy, gdy jest zintegrowana z programem nauczania, realizowanym na danym etapie kształcenia.

Od 1 września 2015 r. nauka języka angielskiego jest obowiązkowa w każdym przedszkolu. To wynik nowelizacji podstawy programowej wychowania przedszkolnego i kształcenia ogólnego z 2014 roku. – Badania nad wczesną dwujęzycznością potwierdzają, że dzieci od urodzenia posiadają naturalną gotowość do przyswajania więcej niż jednego języka. W wieku przedszkolnym ich aparat mowy jest w pełnej gotowości do artykułowania nowych, nieznanych w mowie ojczystej dźwięków. To ważny moment rozwojowy, w którym, dzięki nowemu dla dziecka doświadczeniu, polegającemu na powtarzaniu oraz zapamiętywaniu całych zwrotów w języku obcym oraz melodii języka, tworzą się podstawy systemu neurolingwistycznego, który będzie odpowiedzialny za posługiwanie się językiem w późniejszych latach – tłumaczy wprowadzenie zmian Joanna Dębek, Rzecznik Prasowy Ministerstwa Edukacji Narodowej.

Integralna część programu

Aby nauka języka angielskiego na tym etapie była efektywna, powinna być zintegrowana z programem realizowanym w przedszkolu, stąd konieczność prowadzenia zajęć przez nauczycieli, a nie zewnętrznych lektorów. – Nauka języka angielskiego tylko wtedy ma sens i przynosi efekty, kiedy przebiega w korelacji z realizowanym programem nauczania. Kiedy lektor przychodził do przedszkola i nie znał założeń programowych, język angielski stawał się odrębnym przedmiotem i efektywność nauczania pozostawiała do życzenia– zwracała uwagę podczas e-konferencji „Język angielski w edukacji przedszkolnej” dr Beata Szurowska, Adiunkt w Instytucie Wspomagania Rozwoju Człowieka i Edukacji Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie, autorka wielu podręczników i publikacji dla dzieci.

Nauka przez zabawę

Dzieci w wieku przedszkolnym uczą się przede wszystkim przez zabawę. Warto zaopatrzyć się w pomoce, które jej sprzyjają: wypychanki, wycinanki, kolorowanki, karty prezentacyjne. Wszystkie powinny być związane z danym tematem, tak aby dziecko przyswajało pełną wiedzę z omawianego zakresu. Jeśli więc uczymy dzieci kolorów, można przygotować karty prezentacyjne z kolorami lub zagrać w popularną grę w „Kolory”, ale zamiast w języku polskim, prowadzić ją po angielsku. Gry należy dostosowywać do umiejętności dzieci. Pomocna w edukacji może okazać się także technika, zwana TPR, czyli metoda przedstawiania słów za pomocą ciała. Wydając polecenie „jump”, prosimy uczniów, by podskoczyli i jednocześnie powtórzyli słowo w języku angielskim. Podobnie można zrobić ze słowami, zwrotami i wyrażeniami typu: clap your hands, run, walk, wake up, close your eyes, open your eyes czy knock the door.

Mówienie najważniejsze

Trzeba zachęcać przedszkolaki do mówienia. To jedna z najważniejszych umiejętności, które dzieci pozyskują na tym etapie życia. Przedszkolak, który nauczy się spontanicznie mówić w języku angielskim, nie będzie miał oporów w komunikowaniu się w tym języku w życiu dorosłym. Mówienie warto rozwijać poprzez powtarzanie słów za nagraniem, aranżowanie scenek i dialogów oraz zachęcanie dzieci do ich odgrywania, recytacje wierszyków, śpiewanie piosenek, opowiadanie historyjek obrazkowych. Pamiętajmy, że nawet jeśli dzieci nie wszystko rozumieją, to przyswajają sobie słowa, melodię i rytm języka. Dzięki temu jest duża szansa, że będą poprawnie mówiły na dalszym etapie edukacji.

Uwierzyć w siebie

Nauczyciel powinien pomóc dzieciom uwierzyć w zdolności językowe, motywować je do nauki, chwalić. Aby to robić, sam musi poczuć się pewnie. Ważne, by nie przerażać się nowymi obowiązkami. To, że nie mówimy biegle po angielsku, nie znaczy, że nie poradzimy sobie z nauką języka w przedszkolu. Warto wspomagać się nagraniami, które pozwolą ćwiczyć właściwy akcent i uczyć go dzieci, a także podnosić swoje kwalifikacje.
Jak wynika z wprowadzonych zmian, do 31 sierpnia 2020 r. nauczyciele przedszkoli, legitymujący się świadectwem znajomości danego języka obcego w stopniu co najmniej podstawowym, mogą prowadzić zajęcia językowe bez konieczności ukończenia studiów podyplomowych lub kursu kwalifikacyjnego z zakresu wczesnego nauczania danego języka obcego. Nauczyciele, którzy do tego czasu nie zdobędą kwalifikacji do nauczania języka obcego, nadal będą mogli prowadzić zajęcia w przedszkolach – z wyjątkiem zajęć językowych.